Pseudonimy Łatwiejsze do wymówienia, ale mniej precyzyjne niż nazwy botaniczne
Dlaczego używamy tych trudnych do wymówienia naukowych nazw roślin? Czy to z zadowolenia z siebie? Czy nie byłoby bardziej "demokratyczne" używanie zwykłych znaków (lub "pseudonimów"), które każdy może zrozumieć, zamiast nazwy botanicznej?
Jak na ironię, o to właśnie chodzi. Nie każdy może zrozumieć, do których konkretnych próbek odwołują się te urocze, stare przezwiska. Te ostatnie różnią się nie tylko od języka do języka, ale także od regionu do regionu.
Dlatego wprowadzamy zbyt wiele zamieszania w dyskusję, kiedy rezygnujemy z używania naukowych nazw roślin na rzecz ich przezwisk. W rzeczywistości nawet w tym samym regionie okaz może mieć przypisany więcej niż jeden pseudonim. Lub w niektórych przypadkach w ogóle nie istnieje dla danego okazu. Co gorsza, dwa okazy zupełnie niezwiązane mogą mieć ten sam pseudonim!
Naukowe nazwy roślin na ratunek!
Miało to zwalczyć takie zamieszanie, że szwedzki przyrodnik Carolus (Carl) Linneusz (1707-1778) opracował tak zwany dwumianowy system taksonomii - w innych pracach używa się naukowych nazw roślin. "Dwumianowy" oznacza, że do celów klasyfikacji używane są dwa słowa, a te dwa słowa są po łacinie (przynajmniej w języku łacińskim).
Możecie pamiętać z klasy historii, że łacina była kiedyś uniwersalnym językiem zachodnich uczonych. I to właśnie ta uniwersalność wciąż jest oparta na jasności dla biznesu klasyfikacji roślin, w postaci naukowych nazw roślin.
Więc jeśli na przykład podłączysz Glechoma hederacea do wyszukiwarki Google, na około czwartej stronie wyników zobaczysz, że niektóre wpisy są w językach innych niż angielski. To uniwersalność dla ciebie i to jest piękno naukowych nazw roślin.
Mówiąc o Glechomie hederacei , chwast, do którego odnosi się z taką jasnością stanowi wspaniały przykład wyższości naukowych nazw roślin nad ich wspólnymi odpowiednikami.
Dla Glechoma hederacea ma dostateczną liczbę pseudonimów dołączonych do niej, aby zakręcić głową! Jednym z nich jest "pełzający charlie". Ale żeby się przekonać, jak mylące może być pominięcie naukowych nazw roślin na korzyść pseudonimów, zobacz mój artykuł o pełzającym Charliem , który także odnosi się do historii tego pniajskiego, ale niejasnego chwastu.
Wymowa naukowych nazw roślin
Ale wprawdzie wymowa naukowych nazw roślin jest zupełnie inna. Bo wymowa naukowych nazw roślin może być wręcz myląca! A zamieszanie pogłębia fakt, że w niektórych przypadkach istnieje więcej niż jedna właściwa wymowa tego słowa. W ten sposób możesz przejść całe życie słysząc pewne (i właściwe) wymowy naukowych nazw roślin, tylko po to, aby spotkać inne (równie właściwe) wymowy, które pozwolą ci drapać się po głowie.
Poniżej zestawiłem listę 10 naukowych nazw roślin z problematyczną wymową. Wpisy te tworzą listę albo dlatego, że są powszechnie błędnie wymawiane, albo dlatego, że frustrują nas podwójnymi wymowami, o których właśnie wspomniałem. Nie wszystkie z 10 naukowych nazw roślin poniżej są, ściśle mówiąc, łacińskie; ale gdzie nie są, słowo pochodzi przynajmniej z łaciny, która jest źródłem zamieszania:
10 trudnych do nazwania naukowych nazw roślin
- powojnik : CLE-muh-tuhs lub cle-MA-tuhs
- Piwonia : PE-uh-ne lub pe-O-ne
- Cotoneaster : cuh- TO -ne-AS-tuhr (chociaż nawet mój słownik daje pewną legitymację do błędnej wymowy, CAWT -tuhn-ES-tuhr)
- Poinsecja : poyn-SEH-tuh lub poyn-SEH-te-uh (Chociaż ciągle słyszymy niepoprawny poynt-SEH-tuh.)
- Rumianek : KAM-uh-mil lub KAM-uh-mel
- achillea : A-kuh- LE -a lub a-KIH-le-uh
- lamium : LAY- ME - UHM
- Lupin : LU-puhn (Chociaż istnieje słowo o dokładnie takiej samej pisowni, wymawianej LU-pin, co oznacza "odnoszące się do wilka", patrz rysunek!)
- Forsythia : fohr-SIH-the-a (roślina nie jest "dla Cynthii" - to dla nas wszystkich !)
- Kalanchoe : Moja ulubiona, z jej 4 wymowy, z których wszystkie są poprawne--
- KA-luhn- KO -e
- kuh-LANG-ko-e
- KAL-uhn-cho
- kuh-LAN-cho